Need for speed

Wat heerlijk om eens goed te kunnen racen en wat vervelend dat er allerlei snelheidslimieten zijn die ons dat proberen te beletten. Hard rijden is de max en geeft een flinke kick. Alleen zijn de gevolgen voor wie de openbare weg als racecircuit beschouwt, soms desastreus. En helaas niet alleen voor zichzelf.

Vorig weekend nog kwam een 7-jarig jongetje om toen hij in jeugdig enthousiasme met zijn vader een fietstochtje wilde maken. Dit leuke tochtje werd brutaal beëindigd door een motorijder die, waarschijnlijk door een teveel aan testosteron of de totale afwezigheid van risico-inschatting niet alleen een abrupt einde maakte aan zijn eigen leven, maar ook aan dat van de onschuldig fietsende knaap. Naar verluidt reed de motorijder zo’n slordige 200 km/uur en maakten de jongen en hijzelf dus geen schijn van kans. De klap moet verschrikkelijk geweest zijn. Het is haast niet voor te stellen wat dergelijk gedrag tot gevolg heeft, niet in het minst voor de ontroostbare familie die achterblijft. Zoiets raakt ons diep en het gebeurt helaas maar al te vaak. Het ergste is dat dit soort drama’s perfect te vermijden zijn.

300 per uurMonstermachines die zelfs 300 km/uur kunnen halen en zich zonder enige vorm van verplichte snelheidsbeperking in het verkeer mogen begeven, zijn niet alleen nutteloos, maar ook totaal onverantwoord.

Mooi zijn ze wel en het moet zeker stoer aanvoelen om dit soort machine en kracht tussen je benen te voelen.  Maar net als snelle auto’s mogen deze voertuigen nergens, op Duitsland na, sneller dan 130 km/uur en zijn ze dus compleet overgedimensioneerd voor een normale verplaatsing. En als je de kat bij de melk zet…

Voor elektrische fietsen gelden wel harde snelheidslimieten. Een ‘gewone’ elektrische fiets mag maar ondersteuning bieden tot 25 km/uur. Op een fietssnelweg lijkt dit een beetje op een auto die op een autostrade begrensd zou worden tot 80 km/uur. De speed pedelec oftewel de snelle e-bike bevindt zich nog in een soort grijze zone, maar er is sprake van het opleggen van een heel aantal eisen. Het meest belachelijke is de voor oververhitting zorgende verplichte brommerhelm. Dan is er nog een bijkomende verzekering, een rijbewijs en een veel te grote nummerplaat. Tot slot is er dan nog een  harde snelheidslimitering tot 45 km/u. Uit een recent Nederlands onderzoek blijkt dat deze speed pedelecs hoofdzakelijk gebruikt worden voor woon-werkverkeer en dat 65% van de gebruikers overstapten van de auto naar de snelle elektrische fiets. Een evolutie die eerder aanmoediging dan afremming verdient. Maar men gaat al meteen zwaar op de rem staan. In Nederland overweegt men zelfs om binnen de bebouwde kom deze speed pedelecs te verbannen van de fietspaden. Nochtans toont hetzelfde onderzoek aan dat de gebruikers zich vlot aanpassen aan de andere fietsers en de omstandigheden en de snelheid vaak onder de 35 km/uur ligt, zeker binnen de bebouwde kom, waardoor het snelheidsverschil met (niet gelimiteerde) auto’s op de openbare weg al gauw te hoog uitvalt.  Blijkbaar wil men liever files en automobilisten dan nieuwe milieuvriendelijke en gezonde mobiliteitsmodi.

Ondanks de geldende snelheidsbeperkingen kunnen auto’s en moto’s deze gemakkelijk negeren. Hun Coyoto geeft aan waar er radars staan zodat de straffeloosheid haast gegarandeerd is. Er bestaat geen technische snelheidslimitering zoals bij fietsen en speed pedelecs, terwijl automobilisten en motorijders met stip de meeste verkeersslachtoffers op onze wegen op hun conto kunnen schrijven. Nochtans is de technologie al jaren beschikbaar. Volvo start nu met de voorzichtige implementatie, maar zegt er wel bij dat de automobilist de begrenzing perfect kan negeren. Alsof automobilisten niet tegen zichzelf en fietsers tegen te snel rijdende wagens of moto’s beschermd mogen worden. Een gps gestuurde snelheidsbegrenzer kan nochtans wonderen doen. Geen snelheidsovertredingen meer, veel minder ongevallen, lagere verzekeringspremies, simpeler in te richten wegen, minder vervuiling, co2 en geluidsoverlast, minder stress voor iedereen en een rustiger gedrag op de weg. Wie wil racen kan dat vanaf dan doen op een gesloten circuit of op computerspelletjes om zijn of haar need for speed te vervullen.  Zo wordt de vrijheid van de ene niet de dood van de ander.