Vier op de tien Vlamingen kennen de verkeersregels voor fietsers niet, zo kopte onlangs Het Laatste Nieuws, na een bevraging door VAB. Dat gevoel hebben fietsers natuurlijk al lang, maar ook fietsers zelf kennen de regels vaak niet goed.
Er zijn natuurlijk ook een aantal absurde regels. Is het logisch dat een fietsoversteekplaats in België voorrang voor de fietsers geeft als deze gemarkeerd is met stippellijnen, terwijl er geen voorrang is voor de fietsers als de markering met vierkante blokken is gedaan. En is het logisch dat dit in Nederland precies andersom is? Een voorbeeld van een onjuiste markering zie je op deze foto. Op deze oversteekplaats heeft de fietsers normaal gezien voorrang, maar toch staan er driehoekjes geschilderd. Wat is het nu, voorrang of niet? ‘Wegen en Verkeer’ is dan maar begonnen om alle fietsoversteekplaatsen op gewestwegen weg te halen, maar dat was nu ook weer niet de bedoeling.
En er zijn nog wel meer onduidelijkheden. Wie weet er dat een aanliggend fietspad enkel een fietspad is als het aan beide zijden is gemarkeerd met stippellijnen? Eén zijde is dus niet genoeg, want dan is het een fietssuggestiestrook. Fietssuggestiestroken en ook fietspaden bestaan er dan weer in alle kleuren en maten, soms zijn ze rood, dan weer groen, dan weer okergeel. Alles kan. En vaak zijn de regels ook nog eens verschillend in bvb Brussel of Vlaanderen. Fietsopstelstroken aan verkeerslichten zie je in Vlaanderen enkel als er een fietspad naar toe leidt (en zelfs dan nog), terwijl je in Brussel ook zonder voorafgaand fietspad vrij veel fietsopstelstroken ziet. Een stuk beter trouwens. Enfin, het is een rommeltje en dus is het niet te verwonderen dat de weggebruikers één en ander door elkaar halen. Tijd voor duidelijkheid dus.
Ook op gebied van snelheidsbeperkingen is er nog veel verbetering mogelijk. Wat dacht je van de dynamische borden aan een schoolomgeving met oplichtende waarschuwing “begin van een zone 30”, dat dan op het einde van de zone 30 wordt gevolgd door een vast bord ‘einde zone 30’. Wanneer je dus op een niet-schoolmoment die zone inrijdt, is de snelheidsbeperking 50 km/u of zelfs 70 km/u, maar plots zie je wel een bord ‘einde zone 30’, waardoor je je afvraagt: was dit nu een zone 30? Heb ik iets gemist? Als er bij het begin van de zone 30 een dynamisch bord kan staan, waarom dan niet op het einde?
Ook bij wegwerkzaamheden is het vaak een rommeltje. Een bord ‘30’ blijft dan gewoon staan, terwijl de werken enkel in de week plaatsvinden en er in het weekend niets te zien is. Geen wonder dat deze borden massaal genegeerd worden. In de Verenigde Staten zag ik voorbeelden hoe duidelijkheid werkt. Als er wegwerkzaamheden zijn, is dit netjes en goed op voorhand aangeduid, maar je ziet ook borden: 10 miles/h te snel = 150 dollar boete, 20 miles/h te snel = 350 dollar boete, enz. Geen wonder dat de limieten daar goed gerespecteerd worden. Duidelijkheid helpt en er zijn lang niet altijd meer borden voor nodig. Het straatbeeld moet vooral leesbaar zijn en markeringen en borden moeten consequent zijn en helpen, in plaats van af te leiden of verwarring te zaaien. Er is nog veel werk aan de winkel in ons landje.
A2Bmobility 