In Brussel werd donderdag het terreuralarm teruggebracht van 4 naar 3. Niet beschikkend over alle informatie, kunnen we er alleen maar van uitgaan dat de mensen die dit bepalen, weloverwogen deze beslissing hebben genomen. Kwatongen beweerden gisteren al dat niet toevallig net voor het begin van de kersmarkt het dreigingsniveau werd verlaagd. Maar laten we er toch maar van uitgaan dat dit soort risico inschattingen en de daaropvolgende beslissingen niet lichtzinnig genomen worden.
Dat terreur een algemeen angstklimaat tot gevolg heeft is op zich perfect te begrijpen. Een onzichtbare, ja zelfs ongrijpbare vijand heeft het op ons gemunt. Iedereen kan het slachtoffer worden van dit blinde geweld, waar echt niemand op zit te wachten. Onze levensstijl, onbezorgdheid en veiligheidsgevoel komen zwaar onder druk te staan. Angst is nooit een goede raadgever en is vaak moeilijk rationeel te verklaren. Daarom is het ook zo eigenaardig dat heel wat mensen last hebben van vliegangst, maar toch zonder de minste aarzeling vaak dagelijks de auto inkruipen om zichzelf bloot te stellen aan de gevaren van het verkeer. Nochtans weet iedereen dat het risico om te komen door een auto-ongeluk vele malen hoger ligt dan de kans dat je het leven laat bij een vliegtuigcrash.
Even onbegrijpelijk is het dat dit soort gevaren als doodnormaal worden aangevoeld. Meer nog, dat heel wat mensen zonder er bij na te denken zichzelf en anderen in gevaar brengen door hun agressief rijgedrag, snelheid of gebruik van alcohol of de gsm achter het stuur. 700 doden per jaar in het verkeer en nog veel meer zwaar- en lichtgewonden zijn blijkbaar ‘collateral damage’. Af en toe zien we wel eens beelden op televisie of in de krant, maar blijkbaar zijn we daar intussen zo aan gewend geraakt, dat we er niet echt meer bij stil staan.
Wat een verschil met de terreurdreiging! Brussel wordt omgevormd tot een heuse politiestaat, alles en nog wat wordt afgelast, miljoenen worden gespendeerd om de onzichtbare vijand te verhinderen om toe te slaan. Wellicht lachen de ondergedoken terroristen zich intussen een breuk om zoveel aandacht. Beveiliging is uiteraard ok, daar kan niemand tegen zijn. Maar laten we toch intussen niet vergeten dat op de openbare weg, waar we ons allen dagelijks op begeven, alarmfase 4 nog steeds van kracht is en er nog geen vooruitzicht is dat we op korte termijn zullen dalen naar niveau 3. Eén ding is zeker, de ongevallen zullen niet stoppen, misschien zelfs nog toenemen doordat de politie nu ‘belangrijker’ zaken te doen heeft dan controles uitvoeren op de weg.
Moeten we dan nu gaan bibberen elke keer als we de weg op gaan? Nee, want zoals gezegd: angst is een slechte raadgever. Maar beter uitkijken en vooral voorzichtiger zijn, iets wat ook gevraagd wordt in het kader van de terreurdreiging, kan heel wat onnodig leed voorkomen. Absolute veiligheid bestaat niet, maar zero tolerance wel. Wie weet kan de alarmfase dan ooit opnieuw terug naar 3.
A2Bmobility 