Deze week was ik naar jaarlijkse gewoonte mee op studiereis met HSV (Hogeschool Verkeerskunde) Diepenbeek. Dit keer was ik voor het eerst mee als oud-student. De trip ging richting München en Stuttgart. Eén van de vele interessante momenten was het bezoek aan het openbaar vervoerbedrijf SBB in Stuttgart. Een goed gerunde overheidsorganisatie, “gründlich” georganiseerd. Wat we daar hoorden lijkt evident, maar is niet zomaar vanzelfsprekend: “De meeste burgers van onze stad rijden met een Mercedes rond. Om die te verleiden om het openbaar vervoer te nemen, moeten onze voertuigen aangenaam, comfortabel en net zijn.” En dat bleek ook bij het bezoek aan de werkplaats. Je kon er bij wijze van spreken “van de vloer eten”. Kwaliteit boven alles.
Bij het veelvuldig gebruiken van de lightrail konden we dat ook zelf ervaren. Kraaknette snelle trams op eigen bedding. Lage instap en zelfs in de spits nog genoeg ruimte ondanks het feit dat we ons met een grote groep verplaatsten. Snel, stipt op tijd en we moesten nooit lang wachten, ook niet bij het overstappen. De lightrail rijdt bovendien tot half 2 ’s nachts. Het Mercedes-gevoel van het openbaar vervoer.
Betalen was ook heel eenvoudig en het gebruik was niet duur. Voor 14 EUR konden we onbeperkt drie dagen van het openbaar vervoer genieten. Bij het eerste gebruik moesten we het ticket valideren en daarna mocht het in onze binnenzak blijven. Een zaligheid! Stuttgart is de afgelopen jaren van 52 tariefzones naar 5 overgegaan, waarbij het ganse centrum 1 zone is. En ondanks het feit dat er 40 verschillende openbaar vervoeraanbieders zijn, heb je daar als gebruiker dus totaal geen last van.
In ons land kunnen we dus nog heel wat leren van die Duitse “grundlichkeit”. Er zijn hier dan misschien niet evenveel Mercedes-bezitters dan in Stuttgart, maar om mensen uit de auto, en zeker de salariswagen, te krijgen zal ons openbaar vervoer toch een paar tandjes moeten bijsteken. Men kan alvast eens in Stuttgart gaan kijken hoe dat moet.
A2Bmobility 